Το "Sir Paul" βρίσκεται στην παλιά πόλη της Λεμεσού. Καταλαμβάνει τον χώρο δύο νεοκλασικών, διατηρητέων κτιρίων, των οποίων η αρχική κατασκευή χρονολογείται στα μέσα του 19ου αιώνα.
Οι Elastic Architects στηρίχθηκαν στον συνδυασμό της ιστορικής γοητείας του κτιρίου με την αισθητική οπτική της σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Βασική έμπνευση για τον σχεδιασμό στάθηκαν οι ιστορικές καμάρες που κοσμούν το αίθριο, και οι οποίες είτε αποκαταστάθηκαν, όπου προϋπήρχαν, είτε αποτέλεσαν το μοτίβο νέων κατασκευών.
Η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική οδήγησε τους μελετητές στον σχεδιασμό διαφορετικών δωματίων, που προσαρμόστηκαν στους υπάρχοντες χώρους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ομαδοποίησης των τύπων, με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Συνεκτικό στοιχείο αποτέλεσε το concept της ιστορικότητας και της πολυτέλειας, σε λευκές αποχρώσεις με πινελιές μπρούντζου.
Σε μία από τις ομάδες τύπων δωματίων, το κεφαλάρι του κρεβατιού είναι μία δομή που ντύνεται με χρυσό πλέγμα, το οποίο σχηματίζεται από την επανάληψη του διακοσμητικού μοτίβου των παραθύρων. Η πίσω πλευρά της κατασκευής στηρίζει το μπάνιο. Το κρεβάτι τοποθετείται στη μέση του δωματίου, απολαμβάνοντας θέα στο απέραντο γαλάζιο, και θέτοντάς του «κανόνες» για τη διαμόρφωση όλων των υπόλοιπων λειτουργιών του δωματίου γύρω από αυτό.
Σε ολόκληρο το concept του σχεδιασμού, οι αψιδωτές δομές διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο, καθώς οι νέες προσθήκες στηρίζονται στις πρώτες καμάρες του κτιρίου, ενώ αποκαλύφθηκε το αρχικό τους ασβεστολιθικό υλικό. Πίσω από αυτές υπάρχει και ένας ιδιαίτερος συμβολισμός, συμβατός με την καταγωγή του ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου. Οι νέες καμάρες σχεδιάστηκαν στη λογική ενός θεατρικού σκηνικού: δεν υιοθετούν τη συνήθη “floor to ceiling” προσέγγιση, αλλά ενσωματώνουν τις θέσεις του κρυφού φωτισμού μερικά εκατοστά πριν φτάσουν στην οροφή.
Οι καθρέφτες και οι διαφάνειες αποτελούν βασικά στοιχεία του interior design, αλλά χρησιμοποιούνται με ελευθερία και εφευρετικότητα. Οι ντουλάπες δίνουν το καλύτερο παράδειγμα αυτής της λογικής: Κατά τη διάρκεια της ημέρας, μοιάζουν με έναν καθρέφτη που χαρακτηρίζεται από έναν ελαφρύ καφέ τόνο στο τζάμι τους.
Τα περισσότερα έπιπλα είναι custom made, ενώ οι λεπτομέρειες αντιμετωπίζονται με σχεδόν ιερό τρόπο. Σε ένα από τα δωμάτια, η κάθε καμάρα αντιπροσωπεύει έναν «χώρο». Η δεξιά καμάρα είναι το γυναικείο μπουντουάρ, ενώ η αριστερή φιλοξενεί τον χώρο εργασίας. Κυρίαρχα υλικά είναι το δέρμα, το μάρμαρο, το γυαλί και ο μπρούτζος.
Κατεβαίνοντας την επιβλητική σκάλα του 19ου αιώνα, ο επισκέπτης φτάνει στους κοινόχρηστους χώρους του ξενοδοχείου στο ισόγειο. Σκόπιμα αυστηρή, η ρεσεψιόν έχει ως κεντρικό κομμάτι ένα γραφείο από έναν δωρικό μαρμάρινο όγκο. Η συμφωνία των υλικών, όπως ο μπρούτζος και το μαύρο μάρμαρο, ενισχύεται από την φωτισμένη επιφάνεια στο φόντο, η οποία δημιουργεί μια κατοπτρική εικόνα μέσα από ξύλινες λεπτομέρειες. Η γραμμική γεωμετρία συνδέει όλα τα μέρη του μπαρ.
Το αίθριο είναι ένας τόπος κοινωνικοποίησης. Ο σχεδιασμός του περιστρέφεται γύρω από μια ελιά 150 ετών, που μεταφέρθηκε ειδικά στο ξενοδοχείο, από την κυπριακή ύπαιθρο. Τα μαρμάρινα τραπέζια καλύπτονται από πράσινο μάρμαρο Τήνου για να ταιριάζουν με το χρώμα των φύλλων ελιάς, και μπεζ μάρμαρο για να ταιριάζουν με τον ασβεστολιθικό τοίχο. Το κτίριο αναπτύσσεται γύρω από το αίθριο, και μια γυάλινη γέφυρα συνδέει τους υπάρχοντες διαδρόμους.
